ارتباطات و رسانه

›جنبش فرانکفورت درسوم فوریه۱۹۲۳ در دانشگاه فرانکفورت با کمک‌های فلیکس ویل پایه گرفت. اعضای اولیه موسسه لئو لونتال، کارل گراونبرگ (اولین رئیس موسسه)، هنریک گروزمن، کارل آگست ویدفاگل، فرانس بورکنو وجولیان گمپرز بودند. شخصیت‌های مشهورتری مانند فریدریش پولاک، والتر بنیامین وتئودور آدرنو در دهه ۱۹۲۰وکمی پس از شکل گیری موسسه به آن پیوستند.

به تدریج افراد دیگری مانند هربرت مارکوزه، اریک فروم وماکس هورکهایمر، دردهه ۱۹۳۰به موسسه گرویدند. اولین رئیس موسسه گراونبرگ بود. گراونبرگ در سال ۱۹۲۹ دچار سکته قلبی شده و در ژانویه ۱۹۳۰هورکهایمر به عنوان رئیس موسسه انتخاب شد ونقش خود را به عنوان مهم ترین رهبر مکتب فرانکفورت تثبیت کرد. در سال۱۹۳۳ در پی به قدرت رسیدن نازی‌ها در آلمان، موسسه کار خود را در این کشور متوقف کرد واعضای آن به ژنو، لندن، پاریس وآمریکا گریختند. درسال ۱۹۳۵ بسیاری از نمایندگان مکتب به پاریس رفتند، ولی خیلی با انزجار وشتاب آنجا را ترک کردند، زیرا نظریاتشان در آن سرزمین قابل درک نبود و صدایشان هیچ پژواکی در محافل روشنفکری فرانسه ایجاد نکرد. تا سال ۱۹۴۰ تقریبا اغلب اعضا به امریکا مهاجرت کرده بودند وبرعکس فرانسه، درآنجا مورد استقبال قرار گرفتند وافکارشان طرفدارانی پیدا کرد .