۰۹
آبان
۹۴
هورکهایمر مى‌کوشید محرومیت نظریات اجتماعى از پژوهش اجتماعى را به وسیله بسط و گسترش محتواى نظرى نهفته در بهترین مطالعات تجربى اصلاح کند. با این هدف که آن‌ها در یک چارچوب بزرگ‌تر متحد شوند و اصلاحى در تئورى مارکسیستى صورت پذیرد و برنامه‌هاى پژوهشى تجربى که از لحاظ فرهنگى پرفایده‌اند پدید آورده شود.
او معتقد است اگر پژوهش به تغییرات اجتماعى مثبتى منجر شود، نظریه‌هایى که در دایره آن مطرح شده اند تأیید شده، محسوب خواهد شد.
